Spoty historyczne MGW

Jako rozszerzenie koncepcji spotu reklamowego dla MGW, wyprodukowaliśmy również serię 10 spotów
historycznych. Wprowadzenie gazu, dla społeczeństwa było prawdziwą rewolucją.

Spoty stanowią swoisty wehikuł czasu, dzięki któremu widz, przez pryzmat rozmów ludzi z epoki, może zobaczyć jak dokonywał się ten przełom w rozwoju ludzkości związany z udostępnieniem gazu zwykłym ludziom.

Wszystkie sceny zrealizowane zostaną we wnętrzach Gazowni i na terenie obiektu.

Geodeta

W 1856 r. podpisano z Niemieckim Kontynentalnym Towarzystwem Gazowym w Dessau umowę na budowę gazowni w Warszawie, przy ulicy Ludnej, na Powiślu. Trzydzieści lat później, kiedy zapotrzebowanie na gaz zaczęło przekraczać jej możliwości produkcyjne, rozpoczęto budowę nowej gazowni, przy ulicy Kasprzaka (dawniej Dworskiej).

Lokówka

W 1856 r. podpisano z Niemieckim Kontynentalnym Towarzystwem Gazowym w Dessau umowę na budowę gazowni w Warszawie, przy ulicy Ludnej, na Powiślu. Trzydzieści lat później, kiedy zapotrzebowanie na gaz zaczęło przekraczać jej możliwości produkcyjne, rozpoczęto budowę nowej gazowni, przy ulicy Kasprzaka (dawniej Dworskiej).

Robotnicy

Gaz z węgla kamiennego Gazownia Warszawska produkowała od początku swojego istnienia, aż do roku 1970. Oprócz gazu wytwarzano tu koks, a produktami ubocznymi były m. in.: amoniak niezbędny do produkcji nawozów i środków wybuchowych, węglowodory aromatyczne wykorzystywane w produkcji smarów i barwników oraz asfalt. Dzięki temu Gazownia stała się jedną z najnowocześniejszych wytwórni gazu miejskiego w Europie.

Gazeciarz

W 1925 r. gazownia warszawska stała się własnością miasta, które utworzyło spółkę pod nazwą Gazownia Miejska m. st. Warszawy. W ten sposób miasto przejęło kontrolę nad dostawami gazu w stolicy.

Stragan

Pierwsze lodówki na gaz, zwane chłodniami, pojawiły się w Polsce w II połowie lat 30-tych i stać na nie było tylko bardzo zamożnych obywateli. W tym samym czasie kuchnie gazowe były zdecydowanie bardziej popularne i dostępne.

Rzeź Woli

Rzeź Woli, rozpoczęta w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego, bywa uznawana za największą jednostkową masakrę ludności cywilnej dokonaną w Europie w czasie II Wojny Światowej. Według szacunków historyków zginęło do 60 tys. osób, a gazownia udzielała schronienia nie tylko w czasie
Powstania, ale i podczas całej okupacji niemieckiej. Prześladowanym wydawano na przykład kenkarty pracowników gazowni.

Sabotaż

Okupacja niemiecka w Polsce to czas powszechnego terroru. Ze szczególną zaciekłością prześladowano Polaków podejrzewanych o działalność antyniemiecką. Taką były akty sabotażu. W 1944 r. w Gazowni Miejskiej został uszkodzony kompresor tłoczący gaz m. in. do fabryki Ursus. Niemcy szukali sprawców. Winnych lub ledwie podejrzanych czekały tortury, więzienie i rozstrzelanie lub wysyłka do obozu koncentracyjnego.

Agitator

Jesienią 1956 r. sterroryzowane stalinizmem społeczeństwo burzyło się w sprzeciwie wobec komunizmu. Tak było i w gazowni. Październikowe przemówienie Gomułki wstrzymało marsz wojsk sowieckich na Warszawę zapowiadając złagodzenie kursu. Już w grudniu tego roku powołano ZOMO – nową formację milicyjną do zwalczania zamieszek, która zasłynęła z brutalności i bezwzględności.

Sklep z piecykami

Gazowe piecyki kąpielowe stanowiły znaczne udogodnienie w łazienkach międzywojennych mieszkań. Sklepy, usytuowane najczęściej przy gazowniach, oferowały szeroki asortyment produktów rodzimych i zagranicznych firm.

Chór „Znicz”

W międzywojniu działał w Warszawie męski Chór Pracowników Gazowni Miejskiej „Znicz”, prowadzony przez popularnego kompozytora Jana Adama Maklakiewicza.